Polityka rolna w Polsce i Unii Europejskiej

Ekologizacja polityki rolnej w Polsce i UE

Rolnictwo to jeden z działów gospodarki, którego głównym zadaniem jest dostarczenie płodów rolnych. Dostarcza 97% pożywienia poprzez uprawie roli i roślin oraz chowu i hodowli zwierząt.

Rodzaje rolnictwa:

Rolnictwo tradycyjne: najczęstsze problemy rolnictwa tradycyjnego: podstawą gospodarowania jest zaspokojenie własnych potrzeb rodziny często przy ukierunkowana na samozaopatrzenie i reprodukcje, gospodarka o charakterze naturalnym, produkcja zapewnia maksymalne i wielowariantowe korzystanie z zasobów naturalnych i społecznych gospodarstwa, rolnictwo oparte na wykorzystaniu lokalnych zasobów naturalnych i cyklów obiegu materii, współczesne rolnictwo tradycyjne charakterystyczne jest dla  krajów najuboższych i podlega różnorodnym procesom modernizacji.

Rolnictwo ekologiczne stanowi odpowiedz na antyekologiczne metody współczesnej agrotechniki i chowu zwierząt, a także narastanie kryzysu ekologicznego w rolnictwie.  Są dwie formy rolnictwa ekologicznego: biodynamiczne i organiczno-biologiczne. Całościowe podejście- uwzględnianie naturalnych cykli obiegu materii i energii pomiędzy glebą, wodą, powietrzem, roślinami, zwierzętami i człowiekiem (rolnictwo konwencjonalne zwiększa tylko przepisy materii i energii, brak obiegów cyklicznych), organizmy glebowe są chronione i odżywiane przez staranną uprawę gleby i nawożenie organiczne, prawidłowa kombinacja uprawy roli i hodowli zwierząt, chów maksymalnie 1,4 dużej jednostki zwierzęcej na ha), hodowla zwierząt zgodnie z wymogami gatunkowymi; pasza pochodzi z własnego gospodarstwa, naturalne środki lecznicze dla zwierząt, unikanie wszelkich form zanieczyszczenia, które mogły by powstać w wyniku czynności rolniczych, produkcja żywności z wysoką wartością odżywczą i w wystarczającej ilości, wykorzystanie zdecentralizowanych systemów gospodarki przy przetwarzaniu, dystrybucji i sprzedaży produktów rolnych, w których producenci rolni zarabiają swoimi działaniami na własne utrzymanie i mogą rozwijać swój potencjał, zwiększenie atrakcyjności krajobrazu kulturowego przez zachowanie drobnych biotopów, a także miejsc dla użytecznych zwierząt, rolnicy ekologiczni nie pracują przy pomocy nawozów sztucznych i chemicznych środków ochrony roślin, i regulatorów wzrostu, odrzucając także inżynierię genetyczną oraz hormony i antybiotyki, wykorzystanie lokalnych zasobów naturalnych. Problem zwrotu w praktyce rolnej w europie zachodniej- szok w wyniku rozwoju „choroby szalonych krów-BSE”: zmiana instytucjonalizmu, „magiczny sześciokąt”, popieranie rolnictwa ekologicznego i poprawa ochrony środowiska, konieczność szerszych zmian w rolnictwie: zwiększenie możliwości zatrudnienia w rolnictwie, zdrowie zwierząt zamiast kontroli dopingowej hodowli.

Rolnictwo konwencjonalne: podstawowe znaczenie modernizacji i technicznej chemizacji, wprowadzenie odmian wysokoplennych roślin uprawnych i ras zwierząt hodowlanych: podstawowe cechy ekonomiczne tego rolnictwa, intensyfikacja produkcji, specjalizacja produkcji-intensywne monokultury upraw i „fabryki produkcji zwierzęcej”, racjonalizacja produkcji rolnej, głęboki kryzys strukturalny i ekologiczno-społeczny współczesnego rolnictwa konwencjonalnego: zagrożenie egzystencji ekonomicznej gospodarstw rolnych i narastające problemy społeczne, nadprodukcja większości artykułów rolnych, stopniowe niszczenie swoich własnych postaw ekologicznych(gleba, woda, powietrze, różnorodność biologiczna, pozostałości chemiczne w produktach rolnych, zagrożenie dla klimatu, niebezpieczne odpady), negatywne oddziaływanie na rozwój rolnictwa krajów „Trzeciego Świata”, negatywne skutki „zielonej rewolucji”.
Zwolennicy tego rodzaju rolnictwa to przede wszystkim bogaci rolnicy i kontrolowane przez nich organizacje rolnicze.

Rolnictwo wysokiej technologii
: nowoczesne techniki produkcji rolniczej oparte na technikach przemysłowych, wszechstronne wprowadzenie biotechnologii i inżynierii genetycznej do rolnictwa, wszechstronna informatyzacja produkcji roślinnej i zwierzęcej, szerokie wprowadzenie techniki komunikacji satelitarnej w rolnictwie, cechy ekonomiczne: przedsiębiorstwa rolne wysoce wyspecjalizowane działające jako koncerny przemysłowe, zarządzanie możliwe przez wysoce wyspecjalizowanych specjalistów, niewielkie zatrudnienie w rolnictwie i wyludnienie obszarów wiejskich, narastanie zagrożeń ekologicznych i zdrowotnych związanych z rozwojem nowych technologii w rolnictwie: opanowanie rolnictwa i całej gospodarki żywnościowej przez niewiele koncernów tzw: branży life science, na organizmy GMO, manipulacja genetyczna, problem oceny możliwości rozwoju rolnictwa typu high-tech agriculture, problem oceny możliwości rozwoju rolnictwa high-tech agriculture.
Zwolennicy: koncerny biotechnologiczne, część świata naukowego, instytucje rozwoju nowoczesnych technologii, część władz państwowych i polityków. Przeciwnicy : obrońcy przyrody i środowiska, organizacje konsumentów, ruch antyglobalistyczny, krytyczni naukowcy. Mity -inżynierii genetycznej wspomagającej rozwój tego rolnictwa, wyżywienia świata i wyeliminowania głodu, wysokich plonów, zmniejszanego zastosowania środków chemicznych, pełnego bezpieczeństwa inżynierii genetycznej.

Rolnictwo zintegrowane stanowi złagodzona formę rolnictwa  uprzemysłowionego: reprezentowane głównie przez krytycznych naukowców rolnych, integrowana ochrona roślin i chemizacja oparta na minimalnym poziomie zgodnym z warunkami ekologicznymi i zdrowotnymi, ograniczenie wielkości gospodarstw rolnych, konieczność zmiany dotychczasowej polityki rolnej, ekologicznej i technologicznej.